Oμολογώ πως θαύμασα το θάρρος και την παρρησία του ηγουμένου της μονής Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά Φιλώτα, παρακολουθώντας το βίντεο που ανάρτησαν, χθες, «Τα Νέα της Πτολεμαΐδας»(1). Ο π. Παΐσιος «έσπασε» τη συνομωσία της σιωπής και το αρρωστημένο και αντιχριστιανικό κλίμα του φόβου, της υποτέλειας και του ραγιαδισμού που κυριαρχεί στην ελλαδική Εκκλησία, και είπε τα πράγματα με τ’ όνομά τους.
«Όλα τα ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» (Σολωμός). Αυτός είναι τίτλος που αρχικά σκέφτηκα να βάλω στο άρθρο που διαβάζετε τώρα. Και σαν φωτογραφία, είχα σκοπό να βάλω τον πίνακα του Γύζη με το «κρυφό σχολειό». Δυστυχώς, μπορεί σε πολιτικό επίπεδο να έπεσε η δικτατορία το 1974 και να έχουμε δημοκρατία. Σε εκκλησιαστικό επίπεδο, όμως, έχουμε «δικτατορία»! Στην Εκκλησία του Χριστού, στην οποία, κατ’ εξοχήν, θα έπρεπε να πνέει αέρας ελευθερίας, κυριαρχεί …φόβος και τρόμος! Κανείς δεν τολμάει να πει την αλήθεια: ότι έχουμε αιρετικό Πατριάρχη και Αρχιεπίσκοπο! Ότι την Εκκλησία μας τήν λυμαίνεται μια φοβερή αίρεση, η παναίρεση του Οικουμενισμού. Φοβούνται οι ιερείς μας να μιλήσουν, γιατί θα πέσουν στη δυσμένεια των επισκόπων, φοβούνται και οι επίσκοποι να εκφραστούν για να μην πέσουν στη δυσμένεια του αρχιαιρεσιάρχη Πατριάρχη Βαρθολομαίου, του μεγάλου δικτάτορα της Εκκλησίας μας!
Ειδικά στη Βόρειο Ελλάδα, όπου έχει κάποια δικαιοδοσία το Οικουμενικό Πατριαρχείο, οι μητροπολίτες τρέμουν και μόνο με την ιδέα ότι μπορεί να χτυπήσει το τηλέφωνο και στην άλλη άκρη της γραμμής να είναι ένας οργισμένος Πατριάρχης! Τους λούζει κρύος ιδρώτας και μόνο με τη σκέψη! Το ομολόγησε και ο μητροπολίτης μας δυο φορές: Η πρώτη ήταν το 2005, όταν του τηλεφώνησε ο ηγούμενος της μονής Αγίας Τριάδος Γατζέας Βόλου, ο π. Γρηγόριος, για να διαμαρτυρηθεί στον π. Θεόκλητο γιατί απομάκρυνε από το Ναό της Αγίας Σκέπης Πτολεμαΐδας τον π. Μελέτιο Βαδραχάνη. Ο π. Γρηγόριος ήταν πνευματικό παιδί του π. Αυγουστίνου, γνώριζε προσωπικά το μητροπολίτη μας και μ’ αυτό το θάρρος τού τηλεφώνησε. Ο π. Θεόκλητος ομολόγησε ότι φοβάται τον Πατριάρχη. Η δεύτερη φορά ήταν λίγα χρόνια αργότερα, στη γιορτή του ηγουμένου της μονής Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου Εορδαίας, του π. Μαξίμου Καραβά. Έτυχε να κάθονται δίπλα δίπλα ο μητροπολίτης μας και ο π. Θεόδωρος Ζήσης, Καθηγητής της θεολογικής σχολής του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, θεολόγος διεθνούς κύρους που έχει συμμετάσχει και σε θεολογικούς διαλόγους με τους Δυτικούς. Κάποια στιγμή ο Καθηγητής γύρισε και ρώτησε τον π. Θεόκλητο: «Σεβασμιώτατε, τί κατάσταση είναι αυτή; Έως πότε θα ανέχεσθε τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο να ατιμάζει την Εκκλησία μας;» Ο π. Θεόκλητος απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια: «Τον φοβόμαστε πάτερ Θεόδωρε. Είναι πολύ σκληρός»!
Ναι, είναι αλήθεια αυτό που είπε ο σεβ. μητροπολίτης μας. Πίσω από το γλυκό, μειλίχιο και ειρηνικό πρόσωπό του «Πατριάρχη του Γένους», του «Πράσινου Πατριάρχη», που τον προβάλουν συνεχώς τα ΝεοΤαξικά εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ (γιατί άραγε;), κρύβεται ένας «πολύ σκληρός» και αδίστακτος άνθρωπος. Θα σας αναφέρω δυο, μόνο, παραδείγματα: Πρώτον, σύμφωνα με μαρτυρία του μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβρόσιου, το 1989 ο κ. Βαρθολομαίος «καθαίρεσε» …τηλεφωνικώς (!) τον τότε μητροπολίτη Θυατείρων Μεθόδιο, επειδή έμαθε ότι ο Μεθόδιος έκανε ένα δυσμενές σχόλιο για το πρόσωπό του! Ούτε εκκλησιαστικό δικαστήριο, ούτε απολογία… τίποτα! «Όπως είσαι, φύγε!» Δεύτερον, το 1994, οργισμένος με την αντι-ουκουμενιστική δράση του θεολόγου Νίκου Σωτηρόπουλου, συγκάλεσε στο Φανάρι ένα αντικανονικό μόρφωμα που το ονόμασε «Μείζων και Υπερτελή Σύνοδο» και «αφόρισε», με συνοπτικές διαδικασίες, τον αγωνιστή θεολόγο, χωρίς να τον καλέσει σε απολογία, χωρίς να καλέσει μάρτυρες, χωρίς να απαγγείλει κατηγορητήριο και χωρίς να του κοινοποιήσει τον «αφορισμό»! Ο άνθρωπος έμαθε ότι «αφορίστηκε» από …τις εφημερίδες! Ζήτησε από το Πατριαρχείο να του στείλουν όλα τα πρακτικά της ψευτοσυνόδου (στην οποία πλαστογράφησαν και την υπογραφή του τότε Αρχιεπισκόπου Κύπρου!) και δεν του τα έστελναν! Αναγκάστηκε να τα ζητήσει με εξώδικο, μέσω δικηγόρου! Φοβερά πράγματα! Τα γνωρίζει αυτά ο κόσμος που τον ραίνει με ροδοπέταλα στις συχνές επισκέψεις που κάνει στην Ελλάδα; Ακόμη και στα πλέον φασιστικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα καλούσαν σε απολογία τους αντιφρονούντες πριν τους καταδικάσουν και τους απήγγειλαν ένα κατασκευασμένο, έστω, κατηγορητήριο!
Ήταν τόσο γελοίος αυτός ο ψευτοαφορισμός που οι περισσότεροι μητροπολίτες δεν τον αναγνώριζαν (χωρίς να το πουν, όμως, φανερά!). Υπ’ όψιν ότι ο θεολόγος Νίκος Σωτηρόπουλος ήταν πνευματικό παιδί και «το δεξί χέρι» του π. Αυγουστίνου Καντιώτη. Αρκετοί είπαν ότι ο Πατριάρχης τον «αφόρισε» για να εκδικηθεί τον π. Αυγουστίνο που συνεχώς ήλεγχε τον Οικουμενισμό. Το γεγονός αυτό πλήγωσε πολύ τον Γέροντα. Θυμάμαι, το 1995, ήμουν φοιτητής στην Αθήνα και έτυχε να βρίσκομαι στην τεράστια αίθουσα της οδού Ζωοδόχου Πηγής 44. Ανέβηκε στο βήμα για να μιλήσει ο π. Αυγουστίνος, αλλά πριν ξεκινήσει την ομιλία του κάλεσε κοντά του τον Σωτηρόπουλο, τον αγκάλιασε και… άρχισε να κλαίει σαν μικρό παιδί! «Είναι περίλυπη η ψυχή μου έως θανάτου», είπε με λυγμούς. «Δεν θα ησυχάσω αν δεν αποκατασταθεί η αδικία που έγινε εις βάρος του Νίκου. Αναθέτω το θέμα του στο Χριστό» φώναξε, και έδειξε την μεγάλη επιγραφή από την Αγία Γραφή που κρεμόταν στον τοίχο «Έως θανάτου αγώνισαι υπέρ της Αληθείας και Κύριος ο Θεός πολεμήσει υπέρ σού!» (Σοφία Σειράχ 4, 28)».
Και ερωτώ: Τί έκανε ο π. Θεόκλητος γι’ αυτό το θέμα; Αγωνίστηκε καθόλου να αρθεί ο ψευτοαφορισμός ή αδιαφόρησε τελείως και, σαν να μην συνέβη τίποτα, άρχισε τις επικοινωνίες και τις φιλίες του με τον άνθρωπο που προδίδει την Ορθοδοξία και καταπλήγωσε τον Γέροντά του, τον π. Αυγουστίνο; Σχεδόν σε κάθε επίσκεψη του ασεβή Πατριάρχη σε ελληνικό έδαφος (ακόμη και στη μακρινή Κρήτη!) τρέχει να τον υποδεχθεί! Στην κηδεία, όμως, του Νίκου Σωτηρόπουλου, πρόπερσι, δεν πήγε! Ίσως να φοβήθηκε μήπως του τηλεφωνήσει και τον μαλώσει ο αρχιαιρεσιάρχης του σβησμένου Φαναρίου! Αλλά και το 2010, στην κηδεία του π. Αυγουστίνου, τόσο ο μητροπολίτης Θεόκλητος, όσο και ο τότε πρωτοσύγκελος π. Ιουστίνος Μπαρδάκας, αρνήθηκαν να διαβάσουν ένα σύντομο μήνυμα που έστειλε ο ασθενής Νίκος Σωτηρόπουλος, ως επικεφαλής της αδελφότητας «Σταυρός», την οποία είχε ιδρύσει ο Γέροντας στην Αθήνα! Επί δύο ώρες διαβάζονταν επικήδειοι λόγοι από άσχετα πρόσωπα, αλλά κανένας από τα πνευματικά του παιδιά, τους συναγωνιστές του π. Αυγουστίνου! Ντροπή!
Για να καταλάβετε την κατάσταση που επικρατεί στην Εκκλησία μας, θα σας γνωστοποιήσω και κάτι τελευταίο. Στις 9 Απριλίου, αυτού του έτους, μετά από προγραμματισμένο ραντεβού, επισκεφθήκαμε, τέσσερα άτομα, το μητροπολίτη μας για να συζητήσουμε το θέμα του Οικουμενισμού. Παρόντες ήταν επίσης ο νυν πρωτοσύγκελος π. Νικηφόρος Μανάδης, ο Αρχιερατικός Επίτροπος Φλωρίνης και 2-3 ακόμη αρχιμανδρίτες, οι οποίοι, συχνά, έπαιρναν το λόγο, με την άδεια του Σεβασμιωτάτου, και έλεγαν τις απόψεις τους. Συζητούσαμε πάνω από δύο ώρες! Κάποια στιγμή, αυθόρμητα, κάποιος από ‘μας στράφηκε προς το μητροπολίτη και του είπε: «Σεβασμιώτατε, απορώ: πως νιώθετε την ώρα που μνημονεύετε το όνομα του Πατριάρχη Βαρθολομαίου; Δεν ανατριχιάζετε; Δεν φρίττετε μνημονεύοντας το όνομα ενός αντίχριστου; Πώς το ανέχεται αυτό η συνείδησή σας;» Ξέρετε ποια ήταν η απάντηση του π. Θεοκλήτου; ……………… Δεν απάντησε! Όχι μόνο αυτός, αλλά και κανένας από τους παρευρισκόμενους! Κανείς δεν επιχείρησε να υπερασπίσει τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο! Σιωπή απλώθηκε στην μεγάλη αίθουσα όπου βρίσκεται το γραφείο του μητροπολίτη! Κανονικά τί έπρεπε να γίνει; Δεν έπρεπε, όλοι τους, να «διαρρήξουν τα ιμάτιά τους» (δηλ. τα ράσα τους) και με μια φωνή να κραυγάσουν: «Τί είναι αυτά που λες; Ντροπή σου! Είσαι απαράδεκτος! Με ποιο δικαίωμα καταφέρεσαι κατά του σεπτού προσώπου του Οικουμενικού μας Πατριάρχου;» Σας επαναλαμβάνω: δεν μίλησε ΚΑΝΕΝΑΣ!
Αλλά ας μην πάμε μακριά. Πριν από ενάμιση μήνα δημοσίευσα δυο επιστολές: «Ποιος διασπά την ενότητα της μητροπόλεώς μας»(2) και «απάντηση στις κριτικές της επιστολής»(3) στις οποίες έγραφα ότι «ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ξεπέρασε κάθε όριο βλασφημίας και ασέβειας» και πολλά άλλα. Ανάλογα κείμενα έχει δημοσιεύσει και ο συνάδελφος, ο Δημήτρης ο Εμμανουήλ. Είδατε να βγαίνει κανένας θεολόγος ή κληρικός από τη μητρόπολή μας για να διαψεύσει τα κείμενα αυτά ή για να αντεπιχειρηματολογήσει; Ίσως μας πει κάποιος: «Και ποιοί νομίζετε ότι είστε για να ασχοληθεί μαζί σας η μητρόπολη;» Ναι, όντως, δεν είμαστε τίποτα σπουδαία και σημαντικά πρόσωπα, ώστε να έχουμε τέτοια απαίτηση, αλλά στις επιστολές που δημοσιεύσαμε, δεν θέσαμε προσωπικά μας ζητήματα, ούτε θίξαμε επουσιώδη θέματα, αλλά ζητήματα υψίστης σημασίας που αφορούν την Πίστη μας και τη μητρόπολή μας. Και έχω την αίσθηση ότι η τεκμηρίωσή μας ήταν ισχυρή. Πού είναι λοιπόν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι για να απαντήσουν; Πού είναι ο π. Νικηφόρος; Πού είναι ο π. Αυγουστίνος, ο αρχιερατικός επίτροπος Εορδαίας; Γιατί δεν εμφανίζονται για να πάρουν θέση; Είναι ορθόδοξος ή αιρετικός ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως; Ας μας πουν, επιτέλους, την άποψή τους! Ας το κάνουν όχι για ‘μας, αλλά για τον πιστό λαό που δικαιούται να μάθει την αλήθεια! Πάντως, από μια άποψη, τους καταλαβαίνω. Δεν είναι εύκολο να υπερασπίσεις το Ψέμα και το Σκοτάδι.
Σ’ αυτό το σημείο βάζω «άνω τελεία» γιατί σάς έχω κουράσει. Συν Θεώ, θα συνεχίσω την επιστολή σχολιάζοντας, ένα προς ένα, όλα όσα είπε ο π. Παΐσιος Παπαδόπουλος στο κήρυγμά του, για το Πατριαρχείο, τη Σύνοδο της Κρήτης, κ.λ.π. Θα αποδείξουμε με ισχυρή επιχειρηματολογία, ότι όσα είπε είναι σωστά. Ο αρχιμανδρίτης είπε την αλήθεια και μόνο την αλήθεια. Επίσης, θα σχολιάσουμε και τα όσα είπε ο σεβ. μητροπολίτης μας χθες το πρωί στο Ι. Ναό του Αγίου Ιωάννη Πτολεμαΐδας, τα οποία, δυστυχώς, είναι εκτός Εκκλησίας και προσβάλλουν βάναυσα τον π. Αυγουστίνο Καντιώτη, ο οποίος είχε διακόψει τη μνημόνευση του Οικουμενικού Πατριάρχη Αθηναγόρα.
Πτολεμαΐδα, 30-8-2016
Βασίλης Κερμενιώτης.
Συνδικαλιστής της ΕΛΜΕ Εορδαίας, Υποδιευθυντής του 3ου ΕΠΑΛ Πτολεμαΐδας
